Hiç bilemezsin,
İçimde burgulu bir minare,
Kutsal od içinde ben biçare.
Sarılmışım minareye,
Birlikte buruluyoruz ne çare.
Hiç bilemezsin,
Bu od içinde içim, soğuk, rüzgarlı bir tünel.
Özneli yitirmişim, olmuşum nesnel,
Özümü yitirmişim, hoşgelmiş ecel.
Hiç bilemezsin,
Ne ki arı duru, nerede dupduru,
Balçık içinde kalmışım anlamaya başladım ben onu.
Anladım da alışamadım, bu ayrı bir konu.
Hiç bilemezsin,
Yok artık bu edebiyatın başı sonu.
Yok sayalım, silelim hafızalardan biz bunu.
Yüreğimde saklı kalsa da gözümün nuru,
Hiç bilemezsin, hiç bilemedin.
Neler neler olduğunu.