Beni benle bırak dedim usulca,
Kendimle, kürlerimle, biraz da yorgunluğumla,
Dinlemedi… Nefesim oldu.

Ben yalnız yaşıyordum diye fısıldadım kulağına,
Arı duru, biraz da deli dolu,
Gündüz güneşim, gece yıldızlarımla,
Duymadı…Dünyam oldu.

Zamansız idi kaçtım, bekleyenim oldu,
Müziğim sustu, gözlerim yaş doldu.
Ağladıkça yeşerecek dedi,
Tınmadı… Yol arkadaşım oldu.

Ben, sen kalmadı… Biz doğdu…
İki kişi bir tam oldu…
Her şey oldu…
Ama hiç olmadı, olamadı…