Yatınca sevdalısını hissetmeli insan,
İçten çağırmalı kilometrelerce uzaktan,
Ve koklaşmalı an be an,
Anı yaşamak güzel ki,
Pişmanlıkları fazladan,
O da yaradılıştan…

Yatınca gökyüzünü görebilmeli insan,
Uçsuz bucaksız gökyüzünü
Ve geceye eşlik eden yıldızları,
İsimleri ile çagırmalı…
Andromeda, Scorpion, Orion
Açık penceresinden o an
Saçılmalı etrafa yıldız tozları…

Yatınca düşünürken bunları,
Göndermek istedim sana,
Gökyüzünde süzülen bulutları,
Üzerinde ben…
İzin vermedi gecenin bekçisi ay,
Bulutlar kaçıştı rüzgar ile,
Geriye ben ve  yıldız tozlarım kaldı hasretle.